ErTAZeens | 20 JAAR TAZ

Curator 2017

Voor editie 21 werd Dirk Pauwels, ex-directeur van het Gentse kunstencentrum Campo, aangezocht als gastcurator. Het festivalparcours is tot stand gekomen na vele inspirerende gesprekken met kunstenaars, inwoners van Oostende en mensen voor wie het reguliere kunstenlandschap niet evident is. Het programma dat daaruit voortvloeit, focust op de zorg voor een maatschappij zonder uitsluiting, ook binnen de kunsten. Die zorg wordt niet benaderd door erover te prediken, maar net door de diversiteit in het soort kunsten en kunstenaars te presenteren als een evidentie, een vanzelfsprekendheid, gelijkwaardig naast elkaar. 

Zoals steeds wordt de basis van het programma bepaald door voorstellingen van kunstenaars die vandaag het kunstenlandschap vormgeven, aangevuld met creaties die op TAZ in première gaan en internationale gasten. Met werk van Het nieuwstedelijk, Compagnie Cecilia, Miet Warlop, Paul Clark, Gob Squad en vele anderen.

Als ex-directeur van een productiehuis (waarbij creatie tot de kerntaken hoort), was het voor Dirk Pauwels onontkomelijk om ook samen met TAZ nieuwe creaties uit de grond te stampen. Zo brengen vier zangeressen/actrices - Fay Lovsky, Nele Paelinck, Ineke Nijssen, Maaike Cafmeyer - in Soirée Émancipée, vrouwen zingen Drs. P, het werk van deze in 2015 overleden liedsjesbricoleur weer tot leven.
IN STUKKEN is een voorstelling met een diverse groep tien- tot twaalfjarigen uit Oostende die, onder begeleiding van acteurs Ineke Nijssen en Hendrik Van Doorn, het werk van wijlen Eric De Volder (Ceremonia) exploreren.
Met Misschien Marieke schrijft Lieve Blancquaert in samenwerking met actrice Greet Jacobs haar eerste theatertekst, dit op basis van diepgaande gesprekken met o.a. Oostendse thuisloze moeders. 

Creatieve mensen die omwille van hun ‘anders’ zijn meestal niet in het artistieke beroepsveld verwacht worden - tenzij bij gelegenheden waar hun anders zijn wordt geaccentueerd - krijgen op TAZ geen aparte plaats noch speciale aandacht, ze horen er gewoon bij. Getuige een duivenwedstrijd, de tentoonstelling Museum van de Eigenzin, Villa Voortman met Utopia e.a.

Dirk Pauwels schenkt ook aandacht aan de morosofie, waarbij De Encyclopedie van De Domheid van Matthijs van Boxsel in 1999 een grote rol innam. Naast van Boxsel is ook morosoof Ben Kockelkoren te gast. In deze geest zijn ook enkele voorstellingen geprogrammeerd: o.a. The Last Gentleman van Paul Clark, Ne Swarte van Jan Decorte, De wetten van menselijke stupiditeit van Simone Milsdochter.

Ook de artistieke ‘maten’, die in het lange theaterleven van de curator van enorme betekenis zijn geweest, ontbreken niet. Mensen met wie Pauwels samenwerkte, mensen die er niet meer zijn, mensen die even uit de stilte teruggehaald worden. Niet uit nostalgie worden ze uitgenodigd, maar uit de vaststelling dat deze kunstenaars na al die jaren niets aan belang hebben ingeboet: Eric De Volder, Josse De Pauw, Arne Sierens, Lisbeth Gruwez, Jan Decorte, Sarah Vanhee, Miet Warlop, Ad Cominotto, Maria Jerez Quintana, Daan Vandewalle ...