ErTAZeens | 20 JAAR TAZ

Uitgelezen aan zee. De vierde dag

2007 Uitgelezen aan Zee
Literatuur
KC Vrijstaat O / De Droge Coo

Het boekenprogramma van Vooruit en De Morgen stelt speciaal voor TAZ een nieuw literatuurformat samen! Elke dag in de Droge Coo, thuishaven van Vrijstaat O., kunsthuis in Oostende.
Uitgelezen is een levend boekenprogramma vóór en dóór lezers, samengesteld door Kunstencentrum Vooruit, Gent en de krant De Morgen. Naast de vaste panelleden Anna Luyten (Knack-journaliste en voormalig voorzitter van de Gouden Uil) en Jos Geysels (Minister van Staat en publicist) ontvangt Fien Sabbe (bekend als presentatrice van de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Uil en freelancejournaliste voor De Morgen) elke avond twee speciale gasten. Zij becommentariëren samen één welgekozen boek, het zogenaamde Boek op Tafel.
Daarna mogen ze onder de noemer Signalementen een lans breken voor hun absoluut favoriete boek. Naast deze pleiade aan leestips vergast Uitgelezen u ook nog op een kroniek van schrijver-dichter Bernard Dewulf, muzikale intermezzo’s, cartoons van ZAK, foto’s uit het De Morgen-archief én een heuse boekentombola.
Boeken aan zee, dàt is pas vakantie.

Speciale gasten: Nadia Dala en Wouter Deprez  

De helaasheid der dingen + Mevrouw Verona daalt de heuvel af - Dimitri Verhulst:

In De helaasheid der dingen keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader Pierre, zijn grootmoeder en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Witten en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is. De helaasheid der dingen is zowel een gevoelige ode aan als een hilarische afrekening met het dorp van een jeugd. Verhulst is een sterk stilist, die met veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt van de eerste tot de laatste bladzijde.

Op een gure winterdag daalt Mevrouw Verona de heuvel af van Oucwègne, in de wetenschap dat de tocht terug niet meer haalbaar is. In het dal gaat ze bij de rivier zitten, in afwachting van haar laatste moment, aan haar voeten een trouwe hond. In een terugblik op haar leven passeren de dorpsbewoners van het afgelegen Oucwègne, van Mme Gérard tot Rose Courthéoux. Maar alle gedachten en herinneringen leiden uiteindelijk terug naar de gelukkige momenten met haar grote liefde, de veel te vroeg gestorven Meneer Pottenbakker, die haar ook na zijn dood immer vergezelde.

"Hij is een van de grootste, meest woeste talenten van de Vlaamse letteren, die het in zich heeft een roman te schrijven zoals een eenentwintigste-eeuwse Louis Paul Boon dat zou doen." NRC