Urgent gesprek #2: Is al dat engagement nog wel gezond?
2017 rekto:verso
Rand
PMMK / Mu.ZEE
Laten we het in tijden van ‘fake news’ eens over de waarheden hebben. De wereld hangt ervan aaneen: overtuigingen die sluipenderwijs gedeelde wijsheid zijn geworden. Ook in het theater en de kunsten bestaan ze: waarheden op het randje van clichés. Ze zeggen niet alleen veel over de kunsten van vandaag, maar ook iets over onze tijdsgeest. Hoe ‘waar’ zijn deze waarheden eigenlijk? Wat schuilt eronder?
Naast alle creatieve geweld op TAZ organiseert cultuurmagazine rekto:verso drie urgente gesprekken rond drie van zulke waarheden. Verwacht geen bloedige debatten met gekruiste degens. Wel een vrijplaats om samen een paar dingen op te klaren. Met betrokken sprekers. Met pertinente vragen. Met tijd om er samen genuanceerde antwoorden op te vinden.
Kunstenaars moeten zich meer engageren, hoor je vaak beweren. Want de wereld staat in brand, de kunst moet haar ivoren toren uit, het is tijd voor nieuwe verbindingen. Al een paar jaar leidt dat tot meer uitgesproken maatschappelijke thema’s, in voorstellingen en op festivals, van vluchtelingen op scène tot politiek betrokken biënnales. Is engagement de nieuwe norm geworden? Waarom dan? En wat betekent dit voor de kunst op zich? Het is een vraagstuk zo oud als het moderne theater zelf, maar het blijft de gemoederen beroeren. Omdat het over onze diepste waarden gaat: het conflict tussen ons recht op vrijheid en onze morele plicht tot verantwoordelijkheid.
Schrijver en filosoof Maarten Doorman publiceerde vorig jaar De navel van Daphne, waarin hij zich afvraagt of de kunst wel zoveel beter wordt van al die nieuwe boodschappen. ‘Kunst die het besef verliest kunst te zijn, gaat in het hedendaagse beeldgeweld over in reclame, propaganda, amusement, koopwaar en design.’ Dit en vele andere paradoxen tijdens dit urgent gesprek.
Met Maarten Doorman, auteur Rachida Lamrabet, curator Lara Staal, e.a.
Moderatoren: Wouter Hillaert & Wannes Gyselinck (redactie rekto:verso).