In 2002, van 26 juli tot en met 3 augustus, worden niet minder dan drie CENTRALE GASTEN uitgenodigd naar TAZ. Voor het theaterluik zijn dat ‘Bert Luppes en Floor Huygen’, voor het muzikale luik ‘Rimlight productions’ en voor het straattheaterluik de Franse theatergroep ‘Compagnie ELIXIR’. Lees hier meer over de centrale gasten 2002.
Als TarTarT vzw in 2001-2002 het roer overneemt wordt meteen geopteerd om van TAZ hét platform te maken voor jonge podiumkunstenaars. Van puur receptief tonen van afstudeerwerk van jonge professionelen gaat er steeds meer aandacht naar het creëren en wordt er op zoek gegaan naar allianties met andere festivals in het buitenland. Er worden geldprijzen - o.a. de Jong Theaterprijs - uitgereikt die de laureaten in staat stellen een nieuwe creatie te bekostigen voor de volgende festivaleditie.
Het 4-jarig contract tussen vzw Tartart en Toerisme zorgt voor een fond voor verdere uitwerking, verdieping en groei.
‘Deze zesde editie van theater aan zee is min of meer een nieuwe start. TarTarT vzw organiseert in opdracht van Toerisme Oostende deze zesde editie. En de komende jaren bent u nog niet van ons af. Eindelijk kunnen er projecten over meerdere jaren worden uitgewerkt, kan er worden nagedacht over coproducties op lange termijn, kortom, kan TarTarT met een gerust hart in september opnieuw beginnen aan de voorbereidingen van Theater aan Zee 2003.’ (bron: openingsspeech Don Verboven)
Dit jaar wordt opnieuw samengewerkt met het ITs-festival in Nederland. Deze internationale samenwerking brengt in het theaterlandschap een nieuwe dynamiek op gang, die zich volop ontwikkelt. Bij de doorgroeiers dit jaar o.a. De Warme Winkel, Abattoir Fermé, Het Zesde Bedrijf, Action Malaise en Tristero. Het wordt meteen ook het laatste jaar voor dit format. De oude bekenden van het festival die voorheen een platform vonden bij de ‘Doorgroeiers’ komen terecht bij professionele gezelschappen, of groeperen zich in nieuwe theaterbendes.
Ook literatuur staat na een sabbatjaar opnieuw op het programma, met o.a. TAZ en de Letteren, de Theaterboot Imke C , waar formats als ‘Weerwoord’ en ‘Al de Woorden’ gepresenteerd worden. ‘Openbare Vervoering’ vormt een traject door de stad, overal duiken verzen, geschreven op leistenen, op.
De Imke C zelf heeft het niet onder de markt, niet alleen ‘steelt’ een Nederlands jacht aanvankelijk de aanmeerplek, bovendien wordt er ingebroken met een aansluitend drankbacchanaal.
Café Koer in het O.L.V.- College wordt nog meer ‘the place to be’, met veel volk en avondconcerten, die helaas op de zenuwen werken van een buurman. Meermaals lijkt een saboteur aan het werk en wordt de multikabel van de PA aangepakt. Het publiek laat het zich alvast niet aan het hart komen.