In 2001 breidt TAZ uit van 6 naar 9 dagen, van 28 juli tot en met 5 augustus, en Toerisme Oostende maakt drie miljoen BEF extra vrij, waardoor het totaalbudget stijgt naar 18 miljoen. Het meetingpoint verhuist naar het O.L.V.- College in de Kaaistraat, meteen een succes voor publiek en artiesten. Het wordt omgedoopt tot ‘Café Koer’ (‘koer’ als referentie naar de speelplaats van de school en naar ‘jardin’). Niet alleen wordt die gezellig ingericht en versierd met theaterkostuums, ook muziek doet haar intrede. Het eerste huisorkest van TAZ is de band The Revelaires.
Op 1 april 2001 wordt TarTarT vzw opgericht door Luc Muylaert (huidig artistiek leider), Jan Timmermans en Don Verboven, het jaar nadien wordt de vzw uitgebreid met Luc Bosmans en Dirk Kerckhove. De organisatie van het festival valt niet langer onder de dienst Toerisme, en via een 4-jarig contract met Toerisme wordt TarTarT vzw de drijvende kracht. Een jaarlijkse dotatie van Toerisme Oostende tot 2005 dient als basis om Theater aan Zee uit te bouwen en te laten groeien. Naast Toerisme Oostende neemt ook KBC het engagement op zich om tot die periode het festival te blijven sponsoren.
‘TarTarT moet een buffer zijn tussen de verschillende TAZ edities, vnl. voor jonge makers. We willen er bv. voor zorgen dat de laureaten in residentie kunnen gaan bij het STUK , Limelight, of Kopergietery voor een nieuw project. We willen er ook op toezien dat de interessantste producties van het festival op tournee kunnen gaan. TarTarT moet een aanspreekpunt zijn om te zorgen dat er op dat vlak goede afspraken gemaakt worden, dat er een technicus meegaat, dat een verzekering afgesloten worden.’ (De Morgen)
De grootste wijziging in 2001 is het afscheid van artistiek leider Marc Lybaert.
‘‘Het idee van Marc was om niet alleen in de zomer theater te promoten, maar het hele jaar door. Maar door deze werking hebben we onze budgetten in het begin van het jaar niet vrij. Marc wil sneller stappen dan wij kunnen gaan,‘ reageert schepen Veulemans.’ (De Zeewacht)
Marc geeft de fakkel door aan Don Verboven, die zo programmator/coördinator wordt van de artistieke programmering. Hij heeft door zijn verleden met TAZ (o.a. met Bronstig Veulen binnen het Jong Theater) de kennis en feeling om dit op te volgen en gaat een nauwe samenwerking aan met coördinator Luc Muylaert.
Interview TAZ - Don Verboven, ‘De aanvankelijke pijnpunten van TAZ hadden ook echt te maken met het feit dat het een heel chaotisch festival was de eerste jaren. Die chaos was fantastisch, achteraf bezien dan. Maar tegelijkertijd liep het soms ook gigantisch mis, publiek dat binnen kwam tijdens een voorstelling ... Ik weet wel dat wij toen als collectief (Bronstig Veulen) iets hadden van; dit moet beter. Niet alleen beter maar we wilden zelf ook een soort verantwoordelijkheid nemen omdat we merkten; ha, dit werkt wél, dit moment, dat publiek. Het feit dat we publiek hadden dat kwam kijken dat niet per se theaterpubliek was, ik denk dat dit de grootste leerschool was.’
Onder impuls van Don Verboven wordt nog meer jong Nederlands werk naar TAZ geloodst. Zo bv. Jetse Batelaan, die in 2001 ook laureaat wordt.
Interview TAZ - Don Verboven: ‘Echte vrouwen joggen in regenpak was een fantastische voorstelling van Jetse Batelaan, hij zat niet op de mimeschool maar hij had heel veel mimespelers in de voorstelling zitten, hij zat op de regieopleiding in Amsterdam. Toen ik die voorstelling zag wist ik niet wat ze betekende. Het was zo’n onwaarschijnlijk boeiende wereld en zo’n mooi ding dat ik vond dat iedereen het moest zien. Toen heb ik echt alle moeite genomen om Jetse naar Oostende te halen.’
Een tweede grote wijziging tijdens deze vijfde editie is het feit dat voor het eerst gewerkt wordt met een CENTRALE GAST, aan wijlen Eric De Volder en TG Ceremonia wordt gevraagd mee het gezicht te bepalen van TAZ. Ze spelen Onwaarschijnlijk normaal eindigend verhaal, Regent en Regentes. Bovendien stelt fotograaf Peter Dewindt zijn fotografische impressies van het werk van Eric De Volder tentoon, vergezeld door beeldend werk van De Volder zelf.
Lees hier meer over Erik De Volder en TG Ceremonia.