De tweede editie van Theater aan Zee vindt plaats in 1998, van 3 tot en met 8 augustus. In 1997 is het festival reeds opgebouwd rond drie pijlers: spektakels op straten en pleinen, het professionele theater en het Theaterscholenconcours voor Vlaamse toneelstudenten. Maar wanneer de stad in 1998 de dotatie van 5 naar 10 miljoen BEF verhoogt betekent dit geen sterke uitbreiding van het programma. De organisatoren investeren wel o.a. in een betere omkadering, techniek, onthaal, promotie worden professioneler. En gezien de jonge makers graag een ruimere speelreeks willen (in 1997 speelden ze maar twee keer) wordt hun aanbod uitgebreid, ze spelen elke avond in het Casino, de Lafayette, Feest- en Cultuurpaleis, Fort Napoleon, De Illusie …
Enkele bekende namen: Don Verboven (die in 2000 zelf programmator jong werk wordt), Nico Sturm (laureaat 2001), Michael De Cock (centrale gast 2010), Stijn Devillé (met Braakland/ZheBilding centrale gast 2012), Dominique Van Malder. Geert Van Rampelberg/Wouter Hendrickx/ Stoffel Verlackt worden laureaat met Mooi weer, windstil, wachten.
‘De opzet van de tweede editie is dezelfde gebleven, maar het voorwoordje in de festivalbrochure schept duidelijkheid. Artistiek coördinator Marc Lybaert wijst er fijntjes op dat hij geenszins aanstuurt op een in tientallen scherven uiteenspattende splinterbom. Geen aanbod ‘voor elk wat wils’. Integendeel. Het festival pleit voor ontmoeting. Tussen publiek en theatermakers, theatermakers onderling, talent en gevestigde waarden. Aan de bezoeker om met opgeheven hoofd langs de locaties te struinen om dit festival met de nodige kritische zin een kans te geven.’ (Roel Verniers, De Standaard)
In 1998 maken, naast het jonge werk, ook theater, film spektakels en straattheater weerom deel uit van het programma. Nieuw is het comedyluik, met o.a. het collectief Bonjour Micro, het eerste line-up comedy gezelschap dat tourt en op TAZ hun eerste publieke optreden beleeft. Nadien touren ze nog twee seizoenen door Vlaanderen, met in hun rangen o.a. Piv Huvluv, Thomas Smith, Gili, Nigel Williams, Raf Coppens …
Marc Lybaert: ‘Er was op dat moment geen platform voor comedy, maar er was wel talent. Wij waren een ander soort festival, maar vonden het wel belangrijk om de cabaretiers of stand-uppers een plek te geven. Het Oostendse Variététheater wou hieraan meewerken en werd zo door de jaren heen dé locatie voor het comedyprogramma op TAZ.’
Uniek dat jaar is de allereerste TAZ-productie, GAOS. Een muziektheaterproductie met studenten, beroepsmuzikanten en acteurs. Een theatrale en muzikale collage, gebaseerd op het werk van de Pool Sławomir Mrożek. Met o.a. Wouter Bruneel, Koen De Ruyck, Tom Vermeir, Korneel Hamers, Stefaan Degand. GAOS wordt vertoond in een van de vele verrassende locaties, het Atelier van de Ketelmakerij van de RMT (Regie Maritiem Transport).
‘Hoewel het verhaal maar mondjesmaat kan boeien, breekt het met liefde bereide Gaos wel een lans voor wat Theater aan Zee kan worden. Een klassieke ontmoeting tussen gelijkgestemden, voor iedereen toegankelijk.’ (Roel Verniers, De Standaard)